Soorten en symptomen van onderhuidse parasieten bij mensen

Er zijn verschillende parasieten die de menselijke huid kunnen bewonen. Voor het eerst werden dergelijke wormen in India gevonden, maar nu worden ze op andere breedtegraden gevonden. Parasieten onder de huid veroorzaken veel ongemak voor een persoon en vereisen behandeling. Ze zijn niet zo gevaarlijk als wormen in andere organen, maar bij een lang ziekteverloop kunnen ze tot ernstige complicaties leiden. In ons artikel zullen we alle soorten onderhuidse parasieten opsommen, de symptomen van de ziekten die ze veroorzaken.

Soorten onderhuidse parasieten en infectiemethoden

Als je wilt weten wie er onder de huid kruipt, dan komen de volgende onderhuidse parasieten bij mensen voor:

1. Dirofilariasis. Deze aandoening veroorzaakt het larvale stadium van de nematode. Infectie treedt op wanneer een mug (luis, vlo of teek) bijt, die drager is van de ziekte. Een geslachtsrijp individu bereikt een lengte van 30 cm en de larve van deze parasiet is microscopisch klein. Na infectie ontwikkelt het zich gedurende 3 maanden onder de huid van een persoon. Huiskatten en honden kunnen de infectie ook overbrengen.
2. Als we opsommen welke parasieten onder de huid leven, dan kunnen we niet anders dan de filariae noemen. Besmetting wordt veroorzaakt door bepaalde soorten nematoden. In dit geval ontstaan verschillende ziekten: onchocerciasis, dipetalonematosis, loiasis en mansonellose. De dragers van wormen en hun tussengastheer zijn insecten (muggen, muggen, dazen, enz. ). Ze infecteren menselijke filaria's met larven, waardoor wormen in de huid verschijnen.
3. Een andere huidparasiet bij mensen is cysticercus larven. Ze veroorzaken cysticercose. De invasie vindt plaats via de darmen, waar wormen binnendringen met vuile handen, water of voedsel. Cysticercus is een ovaal blaasje met daarin de scolex van de parasiet. Onderhuidse wormen kunnen van rond naar spoelvormig veranderen. De mens fungeert als tussenmeester.
4. Schistosomiasis is een ziekte die wordt veroorzaakt door wormen in een persoon uit de orde van trematoden. Dit zijn wormwormen tot 2 cm lang. De larven van deze parasiet, die in water kunnen zwemmen, zijn cercariae. Ze kunnen het menselijk lichaam rechtstreeks via de huid binnendringen. Deze infectie kan in elk orgaan leven, ook onder de huid.
5. Rishta is een andere worm onder de huid. Deze witte wormen veroorzaken dracunculiasis en worden geclassificeerd als grote nematoden. Hun tussengastheren zijn in water levende roeipootkreeftjes. Eerst komt de parasiet de menselijke maag binnen en dringt vervolgens vanuit de retroperitoneale ruimte de huid binnen. Mannetjes bereiken een lengte van 10 cm en vrouwtjes - 120 cm.

Symptomen van dirofilariasis

De larven van deze parasiet kunnen zich met de bloedbaan door het lichaam verspreiden en zich nestelen in de ogen, longslagader, hart, sereuze holtes, peri-renaal vetweefsel en onder de huid. Als er een invasie is door een soort worm genaamd Dirofilaria repens, wordt het bindvlies of het onderhuidse vet aangetast.

De tekenen en symptomen van deze ziekte zijn als volgt:

• pijnlijke zeehonden verschijnen op de plaats van de insectenbeet;
• binnen een paar dagen bij een derde van de patiënten is er een verplaatsing van de zeehond met 20-30 cm vanaf de plaats van de beet;
• een persoon kan zwelling, branderigheid en jeuk voelen op de plaats van de beet;
• er is een gevoel van kruipen en wiebelen onder de huid;
• perioden van remissie worden gevolgd door perioden van exacerbatie;
• de onderhuidse worm veroorzaakt het verschijnen van abcessen en steenpuisten (binnenin leeft een worm in de verbindende capsule);
• soms breken de abcessen vanzelf open en kruipen de witte parasieten uit de huid.

Als het bindvlies beschadigd is, zijn de volgende symptomen aanwezig:

• zwelling, jeuk en tranende ogen;
• een gevoel dat er een vreemd lichaam in het oog of in het ooglid aanwezig is;
• een persoon kan het ooglid niet volledig openen;
• zicht verslechtert;
• onder het bindvlies is een worm te zien;
• een knobbel is zichtbaar onder de huid van het ooglid;
• de persoon heeft een kruipend gevoel onder de huid of in het oog;
• als de parasiet de oogbol binnendringt, verschijnen dubbelzien en uitpuilen van het oog.

Belangrijk! Dirofilariasis gaat gepaard met neurosen, angsten en slapeloosheid. Ook ontwikkelt de patiënt prikkelbaarheid, hoofdpijn, algemene zwakte en andere tekenen.

Symptomen van filariasis

Na invasie kan filariasis zich over meerdere jaren ontwikkelen. Afhankelijk van de vorm van de ziekte kunnen zich verschillende symptomen en tekenen ontwikkelen. Gemeenschappelijk voor deze parasitaire ziekten is het verschijnen van zweren en huiduitslag, schade aan de ogen en lymfeklieren, koorts, de ontwikkeling van elefantiasis van het scrotum en ledematen, aangezien dit spierparasieten zijn.

onchocerciasis

Bij onchocerciasis manifesteren parasieten in menselijke spieren zich met de volgende symptomen:

• Jeukende huid;
• koortsachtige toestand;
• zwakheid;
• droogheid en schilfering van de huid;
• cutane hyperpigmentatie (geslachtsdelen, benen, oksel- en liesplooien);
• papulaire uitslag;
• erysipelas;
• papels kunnen langdurige zweren vormen;
• onder de huid veroorzaken wormen atrofie van haarzakjes, zweetklieren en opperhuid;
• pijnlijke vezelachtige knopen vormen zich onder de huid;
• met oogbeschadiging ontwikkelen zich glaucoom, iridocyclitis, conjunctivitis, corneacyste, keratitis en andere oogziekten.

dipetalonematose

Deze onderhuidse wormen bij mensen veroorzaken de volgende symptomen:

• vergrote lymfeklieren;
• erythemateuze of maculopapulaire uitslag;
• duizeligheid;
• koorts;
• zwelling van de onderste ledematen, het gezicht en de geslachtsorganen;
• gewrichtspijn;
• pijn in het hart;
• symptomen van meningo-encefalitis.

Loiasis

Parasieten die onder de menselijke huid leven, met loiasis, dragen bij aan het verschijnen van het volgende klinische beeld van de ziekte:

• uitslag op de huid;
• koortsachtige toestand;
• parasieten in menselijke spieren kunnen spierabcessen veroorzaken;
• pijn in de ledematen;
• zwelling van de huid in beperkte gebieden, die niet lang weggaat;
• als parasieten in de ogen komen, ontwikkelt zich blefaritis of conjunctivitis;
• stoornis bij het plassen met lokalisatie van infectie in de urethra.

Belangrijk! Deze onderhuidse parasieten bij mensen kunnen leiden tot complicaties in de vorm van meningitis, hartfalen, encefalitis.

Mansonellose

Met deze vorm van de ziekte kunnen wormen onder de menselijke huid het volgende symptomencomplex veroorzaken:

• jeukende huiduitslag;
• gewrichtspijn;
• koortsachtige toestand;
• zwelling van de huid;
• waterzucht van de zaadbal;
• gevoelloosheid van de ledematen;
• een toename van de inguinale lymfeklieren.

Symptomen van cysticercose

Deze parasieten op de menselijke huid kunnen gemakkelijk met voedsel doordringen in het spijsverteringskanaal, waar het embryonale membraan oplost en de larve tevoorschijn komt. Ze komen in de bloedbaan en worden door het hele lichaam gedragen. Nadat ze zich in bepaalde organen hebben gevestigd, veranderen de larven in cysticercus en veroorzaken ze de volgende symptomen:

• onder de huid verschijnen meerdere of enkele, tumorachtige, pijnloze, ovaalvormige formaties (meestal zijn ze gelokaliseerd aan de binnenkant van de schouders, bovenaan de borst en op de handpalmen);
• in de afdichtingen kun je de holte voelen;
• na verloop van tijd groeien deze zeehonden;
• nieuwe formaties verschijnen;
• bij het uitvoeren van een histologie van het onderwijs, kan binnenin een cysticercus worden gevonden;
• netelroos;
• zelden etteren de knooppunten, maar vaker veranderen ze niet gedurende vele jaren en lossen ze zichzelf af en toe op.

Symptomen van schistosomiasis

Schistosome larven kunnen de menselijke huid rechtstreeks vanuit het aquatisch milieu binnendringen. Binnen een paar uur kunnen ze in de bloedbaan zijn. Bij huidinvasie verschijnen de volgende symptomen:

• netelroos;
• ernstige jeuk;
• vlekkerige uitslag verschijnt om de andere dag.

Daarna volgt een periode van rust van enkele weken. In de bloedsomloop bereiken schistosomen het stadium van geslachtsrijpe individuen en migreren ze naar het vaatstelsel van het urogenitale systeem. Na een paar maanden ontwikkelt de patiënt de volgende symptomen:

• droge hoest;
• koortsachtige toestand;
• netelroos;
• zwaar zweten 's nachts;
• vergroting van de lever;
• vaginale bloedingen;
• bloed in de urine;
• pathologie van de prostaat, nieren en blaas;
• knooppunten op de geslachtsdelen;
• onvruchtbaarheid.

Belangrijk! In de kindertijd draagt schistosomiasis bij tot een afname van het leervermogen, bloedarmoede, ontwikkelingsachterstand en geheugenstoornissen.

Dracunculiasis symptomen

Als een persoon water drinkt dat geïnfecteerde roeipootkreeftjes bevat, komen na hun dood wormlarven vrij in het spijsverteringsstelsel van de patiënt. Ze dringen de retroperitoneale ruimte binnen en migreren door het lymfestelsel naar zachte weefsels. Pas na 3 maanden kan het vrouwtje van deze parasiet de huid of het bindweefsel binnendringen voor verdere ontwikkeling. Naarmate het vrouwtje groeit, ontwikkelt de patiënt de karakteristieke symptomen van de ziekte:

• een allergische reactie op infectie verschijnt pas na 10-14 maanden in de vorm van urticaria, flauwvallen, misselijkheid, diarree, braken en verstikking;
• een jaar later verschijnt een rishtosis-blaas op de huid (de diameter bereikt 2-7 cm, maar er zijn geen tekenen van ontsteking);
• je kunt een worm in de blaas zien;
• na een paar dagen gaat de bel zelf open en worden de necrotische massa's afgewezen;
• bij autopsie voelt de patiënt een branderig gevoel en scherpe pijnen.

Nuttig om te weten! Meestal bevinden rishtose-blaren zich op de huid van de benen, maar soms kunnen ze zich op de buik, armen en andere delen van het lichaam bevinden. Ook kan het vrouwtje zich nestelen in het bindweefsel van de gewrichten. In dit geval verschijnen zijn immobiliteit, contractuur en ontsteking van de zak.

Bij een secundaire infectie kan er phlegmon, abces, sepsis en gangreen zijn. Valt een patiënt met een open blaas in een reservoir, dan worden duizenden larven weer opgeslokt door cyclops-kreeftachtigen, waardoor de infectie zich verder verspreidt.